Nigdy, przenigdy nie podcinaj dziecku skrzydeł...
„Mam małe dłonie i dlatego rozlewam mleko, nawet gdy tego nie chcę”.
„Mam krótkie nogi. Proszę, poczekaj na mnie i idź wolniej, żebym mógł za tobą nadążyć”.
„Nie bij moich rąk, kiedy dotykam czegoś kolorowego - chcę się tylko nauczyć”.
„Proszę, patrz na mnie, kiedy do ciebie mówię, żebym wiedział, że mnie słuchasz”.
„Moje uczucia są wciąż delikatne. Proszę, nie karć mnie przez cały dzień. Pozwól mi popełniać błędy bez sprawiania, że poczuję się głupio”.
„Nie oczekuj, że łóżko, które pościelę lub rysunek, który namaluję będzie idealny. Kochaj mnie za to, że staram się jak mogę”.
„Pamiętaj, że jestem dzieckiem, a nie małym dorosłym. Czasami nie rozumiem, co mówisz”.
„Tak bardzo cię kocham. Proszę, kochaj mnie za to, kim jestem, a nie tylko za to, co robię”.
„Nie odrzucaj mnie, gdy jesteś na mnie zły. Jeśli przychodzę cię pocałować, to dlatego, że czuję się samotny, opuszczony i przestraszony”.
„Kiedy na mnie krzyczysz, boję się. Proszę, wyjaśnij, co zrobiłem źle”.
„Nie złość się, gdy zapada noc, a ciemność jest przerażająca. Kiedy się budzę i dzwonię do ciebie, twój uścisk jest jedyną rzeczą, która daje mi spokój”.
„Kiedy idziemy do sklepu, nie puszczaj mojej ręki. Czuję, że się zgubię i nigdy mnie nie znajdziesz”.
„Czuję się naprawdę smutny, kiedy się kłócicie. Czasami myślę, że to moja wina i żołądek mi się ściska, bo nie wiem, co robić”.
„Często widzę, jak przytulasz i pieścisz mojego brata. Kochasz go bardziej niż mnie? Może dlatego, że jest ładniejszy lub mądrzejszy? Ale co ze mną... czy ja też nie jestem twoim dzieckiem?”.
„Ostro mnie zbeształeś, kiedy zepsułem moją ulubioną zabawkę, a jeszcze bardziej, kiedy płakałem z tego powodu. Byłem już smutny - nie zrobiłem tego celowo. Teraz straciłem ją na zawsze”.
„Zdenerwowałeś się, bo ubrudziłem się podczas zabawy. Ale uczucie błota na moich stopach było cudowne, a popołudnie było takie piękne. Żałuję, że nie umiem sam prać swoich ubrań”.
„Dzisiaj nie czułeś się dobrze i bardzo się martwiłem. Próbowałem cię pocieszyć moimi grami i opowieściami. Co bym zrobił, gdyby coś ci się stało?”.
„Boję się piekła i nawet nie wiem, co to jest... ale myślę, że musi być tak straszne, jak bycie bez ciebie”.
„Mimo że dobrze się bawiłem u wujków, bardzo za tobą tęskniłem przez cały tydzień. Chciałbym, żeby rodzice nigdy nie spędzali wakacji z dala od swoich dzieci”.
„Mam szczęście! Ze wszystkich dzieci na świecie wybrałeś mnie”.
Jako dorośli często zapominamy, jak to było być dzieckiem - co nas bolało, co nas przerażało, co sprawiało, że czuliśmy się kochani. Czasami dzieci mówią te rzeczy na głos; innym razem myślą o nich tylko po cichu.
19 lutego 2025 r.
